بررسی سطح سرمی لیپوپروتئین a در بیماران مبتلا به دیابت قندی، اختلال تحمل گلوکز و مقایسه‌ی آن با گروه شاهد

مقدمه: لیپوپروتئین (a) [Lp(a)] به عنوان یک عامل مستقل در ایجاد بیماری آترواسکلروز شناخته شده است. تغییرهای سطح سرمی این مولکول و سایر لیپوپروتئین‌ها در دیابت مورد توجه است، چرا که مهم‌ترین علت مرگ و میر بیماران دیابتی درگیری‌های قلبی ـ عروقی است. حتی مبتلایان به اختلال‌ تحمل گلوکز (IGT) نیز خطر قلبی ـ عروقی بالاتری نسبت به جمعیت عادی دارند. این مطالعه با هدف مقایسه‌ی سطح سرمی [Lp(a)] بین بیماران دیابتی و مبتلایان به IGT و افراد سالم غیر مبتلا به اختلال متابولیسم گلوکز انجام شد. مواد و روش‌ها: (112 زن با میانگین سنی 11±51 و 68 مرد با میانگین سنی 14±54 سال) در سه گروه 60 نفری منطبق با هم از نظر سن و جنس تحت عنوان دیابتی (DM) (38 زن، 22 مرد)، مبتلا به IGT (37 زن، 23 مرد) و شاهد (37 زن، 23 مرد) انتخاب و پس از گرفتن شرح حال و تعیین اندازه‌های تن‌سنجی، سطح سرمی کلسترول، تری‌گلسیرید، HDL-C، LDL-C و Lp (a) در نمونه سرم ناشتا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: سطح سرمیLp(a) در سه گروه تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند ( به ترتیب: 9/20±4/25DM:، 4/21±24 IGT: و 9/17±6/24 میلی‌گرم در صد: شاهد). میزان تری‌گلسیرید در گروه DM نسبت به گروه شاهد افزایش داشت (به ترتیب: 5/91+6/210 میلی‌گرم در صد: DM، 9/71+159 میلی‌گرم در صد: شاهد) (04/0 =p). سطح HDL-C در گروه‌ها تفاوت معنی‌داری نداشت. هم‌چنین HDL-C در هر سه گروه از میزان توصیه شده برای پیشگیری از بیماری عروق کرونر کمتر بود (میانگین در سه گروه 7/8±4/37 میلی‌گرم در صد).سطح سرمی کلسترول تام و LDL-C در دیابتی‌ها نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (به ترتیب: 4/35±3/222 میلی‌گرم در صد: DM، 5/46+7/191: شاهد و 4/32±2/141 میلی‌گرم در صد: DM، 6/36±0/119 میلی‌گرم در صد: شاهد) (007/0 p< و 03/0 p